Afrika week 3

Zondag gingen we weer naar de grote kerk. Het is hier normaal dat nieuwelingen/gasten zich hier voorstellen. Dit was de vorige keer niet gebeurd omdat Gerda later in de kerk was ivm ziekte van 1 van de kinderen, en Eddy spreekt geen Nederlands dus kon niet vertalen. Vandaar dat ik me nu mocht voorstellen. Met het voorstellen vertelde ik wie ik was en wat ik hier deed. Dit deed ik gedeeltelijk creools en gedeeltelijk Nederlands. 

Maandag ochtend was het de bedoeling dat ik zou les geven maar dit liep even anders. Vrijdag zag ik al dat allebei de leerlingen niet fit waren maar hij was nu zo ziek dat hij niet meer op zijn benen kon staan of recht kon zitten. Ook wilde hij niet meer eten en drinken. Samen met Mutaro ben ik op ziekenbezoek gegaan. Hier zag ik dat Moises een wond had (hij heeft een teen minder) die behandeld was door de plaatselijke wijkverpleegkundige maar er was alleen maar een gaasje opgedaan. De wond was geïnfecteerd en er zaten vliegen op. Omdat ik geen spullen bij me had kon ik hier op dit moment niks mee. We zijn weer terug gegaan naar de compound en hier heb ik met Gerda overlegt wat we hier aan kunnen doen. Uiteindelijk ben ik met thee (met citroen, gember en heel veel suiker), bananen jam en alle benodigdheden voor wondverzorging op pad gegaan. Toen ik aankwam heb ik eerst wondzorg gedaan en daarna heb ik de leerling gestimuleerd om te eten en te drinken. Dit lukte!

S' middag kwamen er toeristen kijken. Gerda had kinderen gevraagt om te komen strijkkralen. Vorige keer waren er 8 kinderen maar nu hadden ze elkaar uitgenodigd en stonden er 26 kinderen op de stoep. Het was dus lekker druk maar wel gezellig. Na afloop zijn we met de kinderen naar de markt gegaan waar ze iets mochten uitzoeken wat ze wilde kopen. Ze hadden allemaal een 500 xof (80 eurocent) hiervoor gekregen. Er waren kinderen die zeep kochten. Anderen kochten sokken of een onderbroek. Ook was er een meisje die schriftjes en kleurpotloden kocht voor school. Ook de toeristen hadden het erg naar hun zin en ze gaven allemaal wat om het project te steunen. Uiteindelijk hebben we een mooi bedrag van 360 euro opgehaald!

Toen we weer terug waren was het half 6. 6 Uur stond er nog iemand om de stoep voor een consult. Haar dochtertje van 10 maanden kon nog niet rechtop zitten. Gerda en ik hebben gekeken naar het meisje. We dachten door de haar gezicht en korte vingers half aan het syndroom van down maar hier hadden we allebei onze twijfels over. Verder heeft ze een aparte manier van staan als je haar op haar benen zet. Omdat haar man in Bissau woont hebben we geadviseerd om na te laten kijken door een kinderarts voor evt verkeerde stand van bekken of een verborgen open ruggetje. 

                                We zouden lopend gaan maar onderweg stopte er iemand die ons een lift wilde geven.

Dinsdag ging ik weer op ziekenbezoek. Moises was nog steeds erg ziek. Hij wilde niet eten. Noodgedwongen lukte het net aan on 200/250 ml thee te dringen. Eten wilde hij niet. Toen ik weg wilde gaan kwam de moeder van Moises aanlopen. Ze liet me een recept zien van medicatie die hij moest hebben. Ze was met Moises een malaria test wezen doen en het bleek dat hij erge malaria heeft. In het ziekenhuis was ze medicatie tegen malaria op dus ze moest zelf voor de medicatie zorgen en dit dus ook zelf betalen terwijl dit normaal door het ziekenhuis betaald word. Het geld voor de medicatie had ze niet maar de medicatie moest wel komen. Samen met Mutaro ben ik naar de winkel gegaan om medicatie te kopen. Deze hebben we gelijk bij mooi gebracht. Ook heb ik gekeken of hij nu wel wat wilde eten en nog wat wilde drinken. Dit wilde hij gelukkig.

Woensdag kwam een jongen van 12 met zijn zusje langs voor een observatie.

Donderdag stond er ineens een meisje op de stoep die ik 2 weken terug geobserveerd heb. We hadden haar papier en potloden meegegeven zodat ze hier haar emoties op zou kunnen schrijven/tekenen. Nu kwam ze me trots laten zien wat ze gemaakt had. Ze bood Gerda en mij een stoel aan en wilde graag kralen rijgen. Hierbij kon ik haar mooi observeren. Eerst trok ze zich even terug en wilde ze niks meer doen behalve stil in haar stoel zitten. Hier heb ik niet op gereageerd en ik ben zelf gaan strijkkralen. Na verloop van tijd werd ze wat losser. Ze moest lachten om de grapje van haar moeder en begon te praten (moeder zegt dat ze dit eigenlijk nooit doet met vreemde erbij). Ze probeerde me zelfs te kietelen. Dit is een heel groot verschil met de 1ste observatie waarbij ze alleen maar op haar stoel zat en gefrustreerd/bang leek. Bij deze observatie zei ze niks en trok ze op een gegeven moment haar moeder mee richting huis.

Vrijdag zijn we verder gegaan met het maken van de agenda. Hiermee moesten we stoppen, omdat de inkt op was. Daarna ben ik begonnen met e-mails aanmaken voor de supervisors. Het idee is om een groepsmail te maken zodat iedereen zo alle belangrijke documenten naar elkaar kan doormailen. Dit is wel nog een uitdaging omdat een deel van de supervisors niet weten hoe ze dit moeten doen/hoe een computer werkt en omdat het bereik ook niet altijd even goed is.

Zaterdag kwam er een moeder langs met een zoontje van 8 jaar oud. Ze gaf aan dat hij wat problemen had. Ze was al bij verschillende toverdokters geweest maak niks helpt. 

Ze gaf aan dat haar zoontje niet met anderen kinderen speelt en dat hij af en toe doet alsof hij een dier is. Ook gaf ze aan dat hij soms op niks reageert. Na een paar uur observeren had ik niet heel veel meer dan een lief spelend jongentje gezien met een laag niveau. We hebben daarom besloten dat hij het weekend kon blijven ter observatie. Dit was gelijk ook een mooi moment om het jongetje mee te nemen naar de kerk en kennis te laten maken met het christelijke geloof.